شبی که برات تداعی کننده خیلی خاطرات خاصیه ...
امسال شب تولدت،می تونی ماه را ببینی. نگاهش کنی، چشمانت را ببندی، و آرزو کنی برای سالی سرشار از سلامتی و حس زندگی. سالی لبریز از ایمان به خدا، آرامش قلب، محبت به خودت و دیگران، احساس زندگانی، و شاکر بودن به خاطر تمامی نعمات خوبی که خداوند مهربان بهت داده اند. سالی نو با دیدگاهی نو از زندگانی.
احساس خاصی نیست روز تولد. تنها بهانه ای ست برای آنکه بنشینی و بیندیشی سالی را که گذشت چگونه گذراندی. چقدر نیکی کردی. چقدر آموختی و چقدر مهر ورزیدی. همه این زاد روزها بهانه ای ست برای دگراندیشی در زندگانیت.
آدمی همیشه نیاز به اندیشیدن پیرامون رفتارهای خودش دارد. گاه آدمی تنها زمانی را می خواهد که دور باشد، و بیندیشد. عذر می خواهد و دلیلش را بیان می کند که می خواهد زمانی را برای خودش بگذراند. و این شامل همه می شود. همه ما گاه می خواهیم زمانی را برای خودمان داشته باشیم. که بسازیم. بیندیشیم و خودی نو بسازیم. و شاید به جای توجیه رفتار ناموزون دیگران، زمانی را کناره بگیریم، بیندیشیم، و محکم تر از گذشته بازگردیم.
در این سالی که ازعمرت گذشت با دوستان ریادی اشنا شدی درکناربعضیاشون چیزای زیادی ازخوب بودن یاد گرفتی و ازبعضیاشونم ناراحتی دیدی اما بهرحال یاد گذشته ها را گرامی و خوش بدار تا اکنونت آرام بگذرد و برای اینده فکر کن ...گذشته هایی پرا ازخاطره، خنده ،گریه ، ترس ونگرانی ولی هرچه بود خوش بود و خرم..من همیشه وقتی به دوستام تولدشان رو تبریک میگم براشون ارزو میکنم تو این سال ازعمرشون علاوه برشادی و سلامتی سفر به همه مکانهای زیارتی هم نصیبشون بشه به خصوص کربلا که حسابی دوس دارم برم... البته مشهدو امام رضا که قوربونش برم ...انشالله...
امسال تقریبا تولدت با شروعی جدیده برامون که از خدا در خواست زندگی پر برکت و پاک و با ارامشی رو برات میکنم و میخوام که تو رو از یاوران حضرت قرار بده و معرفت و دانش تو رو بیشتر کنه و تو رو موهبتای خاصش که به بندگان خاصش میده بده ..آمین ... آمین ...
میلاد تو شیرین ترین بهانه ایست که می توان با آن به رنجهای زندگی هم دل بست
و در میان این روزهای شتابزده عاشقانه تر زیست.
گاه یک سنجاقک به تو دل می بندد
و تو هر روز سحر می نشینی لب حوض
تا بیاید از راه ، از خم پیچک نیلوفرها
روی موهای سرت بنشیند
یا که از قطره آب کف دستت بخورد
گاه یک سنجاقک
همه معنی یک زندگی است
تولدت مبارک سنجاقک زیبای من
جشن میلادت را به پرواز می روم
دراین خانگی ترین آسمانِ بی انتها
آسمانی که نه برای من
نه برای تو
که تنها برای “ما” آبیست . . .
امروز روز توست و من
تمام دلتنگیهایم را
به جای تو
در آغوش می کشم
چقدر جایت میان بازوانم خالیست...
صدای یک پرواز
فرود یک فرشته
آغاز یک معراج
و شروع یک زندگی....
تولدت مبارک
امروز روز تولد توست
گرچه دستانم خالیست
این شعر را برای تو تقدیم میکنم
امــــــــــروز روز توست..
دوست دارم برایت زیباترین غزل ها را بسرایم
دوست دارم برایت...
امروز عاشقانه ترین جملات را روی کاغذ بیاورم
دوست دارم ...
برای لبانت از باغ احساسم شیرینترین میوه ها را بچینم
دوست دارم امروز...
برای چشمهای مهربانت گلستانی از شعر بسازم
اما حیف ...
من که شاعر نیستم
تولد واژه ای ست در پی معنا شدن
مفهومی ست در تب و تاب رسیدن
تولد گاه بهانه ای ست برای دلتنگ خود شدن
شانه ای ست برای جستجوی خویش
تولد گاهی بهانه ای ست برای یک جمع دوستانه
برای چند لحظه با هم خندیدن(هر چند به ظاهر)
برای خرید یک شاخه گل
برای جاری شدن یک قطره اشک
و کشیدن آهی از سر دلتنگی
تولد علامتی است پر معنا
در سر رسید زندگی ما
گاه بهانه ای ست برای نوشتن یک متن
یا سرودن یک شعر
تولد گاه بهانه ای ست
برای فریاد بودن
رهایی از پیله ی تنهایی
و اندکی به دنبال خود گشتن
تولد مفهومی ست
ناپیوسته در زندگی امروز ما
و عشق مفهومی ست پیوسته(اگر دریابیم)
با عشق زندگی کن تا پیوسته متولد شوی
هر جا که باشی به یادتم و دوستت دارم مهربونم....
